zaterdag 23 juli 2011

Velgen


'Je laatste post is geleden van 21 januari. Wanneer ga je nog eens iets posten?' Lap... van zodra het onderwerp aangehaald wordt, begint het te kriebelen, want toegegeven de journaliste in mij zit er nog steeds. Ze is jammer genoeg wel in een hoekje gekropen tussen de spinnenwebben en de hoopjes stof mét een gigantische angst om te dromen. Dat doe ik 's nachts al genoeg, tegen de nachtmerries aan.
Een slaapgedepriveerd meisje zonder zelfvertrouwen, mét gebroken hart, dat geprikkeld wordt om te schrijven. Dat komt nooit goed. Dus we gooien het over een andere boeg: velgen!

U kan natuurlijk wel denken: 'Wat weet een meisje uit bovenstaande categorie nu over velgen?' Welja, u kan wel eens gelijk hebben, maar misschien heeft het met opvoeding te maken. De papa was copiloot en later ook piloot bij rally's, hij werkt in een garage en Formule 1 was de zondagse namiddagbesteding. Het werd er dus met de paplepel ingegeven. Zo kende ik als 6-jarige ook van elke auto die passeerde, het merk en type. Ik was ook zo fier als een gieter op mijn papa in die rally-outfit.


Maar goed, velgen dus... Ze maken of kraken je auto. Op een sportief model horen géén standaard wieldoppen. Believe me, not done! Andersom is soms ook best wel fout. Een Lada met pakweg een set velgen van BBS of OZ-racing om U tegen te zeggen, is simpelweg 'staten' dat elk model sportief gemaakt kan worden. Zeg nu zelf, van een persoon van 200 kg maken we nu ook niet meteen een sprinter...

Wat ook not done is, is bij de eerste real life ontmoeting zeggen dat je zijn velgen absoluut niks vindt. Geloof me, je hebt het voorgoed verkorven!
Op zich is een meisje dat iets van auto's afweet wel een verademing, in tegenstelling tot het cliché dat telkens stelt dat haar auto blauw of rood is en soms zelfs vergeet te tanken. Als ze dan ook nog eens zijdelings blijkt te kunnen parkeren trekt de mannelijke variant vaak wel de ogen open. 'Gij zijt een beest.' Dat zou ik nu niet bepaald zeggen, beestig goed daarentegen...