zondag 10 februari 2008

The Hallmark Event

It’s that time of the year again. Hallmark is preparing for the biggest holiday ever invented. Yes my friend, your assumption is right. Valentine is hitting the town! Chocolate, golden and even marzipan hearts are going over the counter. It’s almost… tacky. Did you smell the sarcasm in that one? If we’re all trying to resist this invented exposure of love, why do we find it that hard to witness this social obligatory event? Yes, because we’re alone. It’s easier to condemn something when you don’t get to participate. And this, I must say, applies to a lot of things. Dating a married guy, having a sexbuddy, hell even pre-marital sex (in a different era that is…). We all judge and it’s easier when you’re looking from the outside. But what do you do when you’re on the inside? Do you just go along with it because you have to or will you really stand out by refusing to go with the flow? No matter what, you'll be judged. People who go with the concept are corny, people who don’t cynical, lonely and even jealous. It’s like the one thing we’re not allowed to have an opinion on. Single women out there, declare your freedom and don’t be ashamed to stand up for yourself, even on the most loneliest day of the year.

1 opmerking:

Doran zei

Goh wat bewonder ik uw schrijfstijl toch! I'm impressed.

Doch even een kleine commentaar op de inhoud..

Ja Valentijn is 'overrated'.
Ik, als niet-single, erger mij ook aan die overdreven uitspattingen van liefde.
Ik doe er dus ook niet aan mee.
Ik ben van mening dat in een gezonde, goede relatie partners elkaar regelmatig, om niet te zeggen daglijks laten zien wat ze voor elkaar betekenen.
Hetzij met een gebaar, een woord, een briefje, een kus, ...
Als je dan af en toe ook nog de tijd neemt om echt van elkaar te genieten, dan heb je 'Valentijn' niet nodig als middel om te zeggen wat je voor hem/haar voelt.

Maar let's face it.. niet iedere relatie kent die 'luxe' (of laat ik het eerder een basisbehoefte zeggen).
Er zijn nu eenmaal mannen én vrouwen die van die vaste dagen nodig hebben waarop ze elkaar 'verrassen' (is het echt verrassen als de halve wereld eraan meedoet?).

Schrijvers van boeken als, 'Mannen komen van mars en vrouwen van venus', 'liefde is een werkwoord', enzovoorts zouden immers werkloos zijn moest het allemaal zo vlotjes gaan.

Sommige vrouwen ergeren zich dood aan een man die nooit uitzichzelf haar verrast! Wel vrouwen, Alfons Vansteenwegen (auteur van het boek Liefde is een werkwoord, nvdr.) kon het in een college niet beter zeggen.
"Ofwel zeg je, je man dat je wil dat hij je af en toe verrast en ofwel leg je, je erbij neer dat hij nu eenmaal niet zo is.
Ofwel wil je de bloemen, ofwel wil je ze niet."

Laat deze mensen dan vandaag maar Valentijn vieren.
Ze hebben immers niet veel anders.

Morgen is het weer voorbij.
En in onze maatschappij komen we dan waarschijnlijk weer iets anders tegen waaraan we ons kunnen ergeren.