woensdag 2 mei 2007
Bericht n°51
Jaja, hier zitten we weer, netjes voor de iMac, tijdens de fruitpauze van de dag. Het is enorm verwonderlijk om te zien hoe iemands mood kan omslaan. Gisteren nog niet om aan te zien, laat staan om aan te spreken. Vandaag dan weer stralend in het niet roze noch fuchsia t-shirt (aldus een collega). Things & Times change I guess. En daarvoor moet ik wel iemand bedanken, dus bij deze... merci om er altijd voor me te zijn, je weet wel wie je bent... Toch zalig zo'n morgen waarop de zon je kamer binnenschijnt of die leuke muziek op je iPod die je dag meteen een stuk beter maakt. Ooh die lenteochtenden toch... Genoeg van dat melig gedoe. Tijd voor serieuze dingen. Als ik nu eens serieuze dingen had om te melden... helaas pindakaas of toch maar niet. Even zorgeloos zijn is zalig... Btw heb ik al verteld over de twee nieuwe liefdes in mijn leven? Stan & Staf heten ze, twee kleine vinnige visjes als kadootje! The best is yet to come...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Het gevoel dat je beschrijft is nogal herkenbaar. Fruit hoort daar zeker ook bij. Moesten gevoelige mensen zich steeds bewust zijn van de emotionele schokken en stoten die ze dagelijks ondergingen, en de bergen en dalen die hun humeur vormen... het zou nogal een boel worden. Geniet van de zorgeloze momenten :). Er staan nog veel verrassingen te wachten.
K.
p.s. Ik denk dat het meervoud van 'ochtend' wel niet 'ochtends' is. Muggenzifterij: eigen aan momenten van humeurdaling.
K.
Muggenzifterij is altijd welkom. Liever dikke bollen op de i dan helemaal geen puntjes... Humeurdaling?
Een reactie posten