Ik had net een discussie met een vriendin over de idealen van tegenwoordig. 'Dat is zijn type niet' zei ze en dan ik 'Sinds wanneer draait alles om uiterlijkheden?'.
Bij de woorden: 'Euh Eva?' besefte ik dat ik zeer naïef reageerde.
Ik dacht toch wel dat ik net het tegendeel bewees door van mijn types af te wijken en te gaan voor het gevoel en in kleine details ieders mooie dingen te zoeken en te vinden. Niet zozeer iemands geweldig mooie zwarte krullende haren maar bijvoorbeeld de manier waarop zijn glimlach zijn ogen doet schitteren. Blauwe twinkelende ogen in een onzeker iemand die dat compenseert door middel van andere dingen...
Te naiëf dus want ook ik betrap mezelf erop om op te gaan in alle uiterlijkheden van de dag. Is het niet zo dat we elke week zitten te zagen over onze knappe leerkracht? Over iemand van de chiro die er best wel goed uit ziet? Ove Michael Scofield for god's sake?! En zelfs de MSN-avatar doet al eens dienst om knappe kerels ten toon te spreiden... Ook ik zit er dus in... en diep. Ontgoocheling alom. De meisjesdroom is die ene prins op het witte paard, blonde haren, blauwe ogen, gespierd... of in mijn geval: donkere haren, blauwe ogen en een prachtige glimlach.
Midden in deze blog roept mama me. Ik ga naar haar toe en ze zegt meteen: 'dat moet je me bestellen!' Op deze nutteloze zondagmiddag zat ze naar teleshop te kijken. Een of andere wonderbaarlijke crème, die voor alles goed was, werd voorgesteld. *Zucht* Zijn we nu echt zo ingesteld?
'You know how when you were a little kid and you believed in fairy tales, that fantasy of what your life would be, white dress, prince charming who would carry you away to a castle on a hill. You would lie in bed at night and close your eyes and you had complete and utter faith. Santa Claus, the Tooth Fairy, Prince Charming, they were so close you could taste them, but eventually you grow up, one day you open your eyes and the fairy tale disappears. Most people turn to the things and people they can trust. But the thing is it's hard to let go of that fairy tale entirely cause almost everyone has that smallest bit of hope, of faith, that one day they will open their eyes and it will come true.
Hierboven leest u hoe het vroeger was en hieronder hoe het zou moeten zijn :)
At the end of the day faith is a funny thing. It turns up when you don't really expect it. It's like one day you realize that the fairy tale may be slightly different than you dreamed. The castle, well, it may not be a castle. And it's not so important happy ever after, just that it's happy right now. See once in a while, once in a blue moon, people will surprise you , and once in a while people may even take your breath away.'
Als ik dan alles op een rijtje zet ben ik misschien toch niet zo oppervlakkig. Ik verkies liever Belle & het beest boven Assepoester...
3 opmerkingen:
Hmm, ge laat het lijken alsof liefde het enige is wat uw leven fijner kan maken op dit moment. Ik weet ook dat 'ne prins charming' hebben fijn zou zijn en u een stap vooruit kan helpen. En ik weet dat ik mezelf tegenspreek door te zeggen dat dit niet het enige is dat telt.. Het moet gewoon juist zijn..
Daarom moet ge niet gaan twijfelen over het feit of ge oppervlakkig zijt of niet. Af en toe moogt ge een paar eisen stellen. Want let's face it, going for mister right now when mister 'right' (who that may be..) is maybe around the corner.. isn't the best thing to do..
Ga gewoon af op wat ge voelt!
zoals Carrie ooit zei: is it right when it feels comfortable or is comfortable a sign that there aren't any fireworks..
Fireworks moeten er zijn en die zijn er ook dankzij uiterlijke aspecten, zoals een mooie glimlach zoals ge zelf zegt.
En euh, Michael Scofield en leiders van de chiro.. och ja, can't a girl dream?
uiteindelijk weet ge toch dat het alleen maar een fantasie is en weet ge wel beter!
When the moment is there, the feeling is right and the timing is perfect, do not hesitate, you'll know what to do...
@ Doran: we zijn oppervlakkig op alle gebieden. Alles moet en zal er mooi uitzien. Niet enkel de liefde. En ja in mijn vorige posts zeg ik dat alles me voor de wind gaat momenteel. I love what I do en mss ja is liefde dan het enige wat het nóg fijner kan maken... Maar geen haast en zeker en vast geen nood! I'm on a breakthrough btw :)
ok,
Mijn twee cent hierop ook eens achterlaten:
uiterlijkheden...goh. Ik mijn eeuwige denkpiste ben ik gekomen tot een theorie van twee verschillende types van schoonheden. Let wel, het gaat hier om de eerste indruk, niet het beeld dat ge krijgt van iemand wanneer ge hem of haar langer kent. Dit heel gedachtenpad is trouwens ontstaan na het hele Herlyndeverhaal. Want herlynde was op zich niet knapper dan...weet ik veel wie? maar er was toch iets anders. Dus begon ik te denken...
Ik zie twee soorten van schoonheden. Er is het soort schoonheid dat ligt in symmetrie en...mode van de tijd of zoiets. Het soort meisje dat gelijkt op de poppemiekes in de boekjes waarvan ge kunt zeggen: " nou...mooi kind" Zoals ge een auto mooi vind of, in mijn geval meer toepasselijk, een gitaar mooi vind.
Dan blijft er de schoonheid over waar Herlynde een overvloed van had. De adembenemende schoonheid van een onaangeroerd sneeuwtapijt, nog voor uw kleiner broer de boel verkloot heeft door een sneeuwbal te willen maken. De schoonheid van de stilte in een warmte zomernacht, liggend op het gras en starend naar de sterren.
...
De schoonheid in de blik van herlynde die meer liefde en genegenheid huisvest dan ik me ooit voor mogelijk hield. En dit heb ik zelf nog maar alleen bij haar meegemaakt. Twee uur heb ik er mee in het park zitten praten, en het enige wat ik me herinnerde enkele uren nadat ik haar moest verlaten was haar blik en haar lach.
Ik ben nog nooit zo hard geraakt geweest door alleen een persoons uitstraling. Zo hard dat een essenitieel iets...roken...plots een triviaal gegeven leek. Terwijl het in elk ander geval resoluut zou leiden tot een: " sorry, geen interesse".
Uiterlijk is belangrijk volgens mij. Als niet zelfs even belangrijk als het innerlijk. In die zien...ge moet met allebei tevreden zijn, of ge komt er niet!
en dan als reactie op de eerste comment: Maakt een prins (of princess in mijn geval) charming zoveel verschil? Wel...gegeven het feit dat die andere persoonlijk daadwerkelijk om u geeft, is er zo mogelijk in mijn ogen niks wat uw leven meer kan completeren. Mij inspireert het op enorm veel vlakken. Ik kan er enorm veel van mijzelf in kwijt.
nu ik na zes jaar en drie relaties bijna direct achter mekaar terug vrijgezel ben. Besef ik wat voor een Bron en tegelijk doel van mijn energie/liefde/etc armer ben....
zodus,
mijn 2 cent
grtz
Dimi
Een reactie posten