Opeens kreeg ik het onverklaarbaar verlangen om mijn ziel bloot te leggen. Vreemd, denkt u? Wel ja, gezien het feit ik helemaal niet zo 'open' ben. Ik had het net met een vriendin over impulsieve reacties. Haar commentaar wees erop dat ze vaak spijt had van die dingen. En ja, zo ben ik soms ook wel, maar zijn het niet die impulsieve reacties die het meest oprecht zijn? Zoals de woorden of daden van een kind?
Ik reageer te weinig impulsief denk ik dan. Vaak is alles beredeneerd (dit hoort zo te zijn sinds mijn geboorte zo blijkt) en heb ik dus alle mogelijke scenario's overlopen. Als ik dit doe, zal hij/zij op die manier reageren en dat is in mijn voor- of nadeel. Well, nicely done. Alle spontaniteit is verloren samen met de oprechtheid. Op deze eigenste moment snap ik best waarom er vaak aan me getwijfeld is geweest op relationeel vlak. 'Ze denkt te veel.' Maar geef het wat tijd... ooit zal ik deze eigenschap afleren. Hoewel ze niet louter negatief is. Ik weet wat ik wil en daar wil ik dan ook voor gaan, hetzij minder impulsief maar met veel wilskracht en zelfs nog meer passie...
Ik reageer te weinig impulsief denk ik dan. Vaak is alles beredeneerd (dit hoort zo te zijn sinds mijn geboorte zo blijkt) en heb ik dus alle mogelijke scenario's overlopen. Als ik dit doe, zal hij/zij op die manier reageren en dat is in mijn voor- of nadeel. Well, nicely done. Alle spontaniteit is verloren samen met de oprechtheid. Op deze eigenste moment snap ik best waarom er vaak aan me getwijfeld is geweest op relationeel vlak. 'Ze denkt te veel.' Maar geef het wat tijd... ooit zal ik deze eigenschap afleren. Hoewel ze niet louter negatief is. Ik weet wat ik wil en daar wil ik dan ook voor gaan, hetzij minder impulsief maar met veel wilskracht en zelfs nog meer passie...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten