zondag 4 februari 2007

Communication

A quote from Grey's Anatomy on communication:

'It’s the first thing we really learn in life. Funny thing is, once we grow up, learn our words and really start talking, the harder it becomes to know what to say. Or how to ask for what we really need.'

Volledig mee eens. Als toekomstig journalist ben ik geacht om op alles een antwoord klaar te hebben, om mijn mening te verdedigen en om echt te weten wat ik zeg. Sinds het verlaten van de lagere school is het me nog nooit gelukt om echt te zeggen wat ik voel en om degelijk uit te drukken wat ik wil. De angst om gekwetst te worden is zo groot dat het gewoon moeilijk wordt. Hoort dit nu bij het volwassen worden?

1 opmerking:

Anoniem zei

ik zou ne keer ne blog moeten schrijven over mijn visie op communicatie. Of ik kan natuurlijk ook altijd pogen om hier een deel van mijn theorieen neer te schrijven. De tweede dan al. Mits mijn andere theorie handelde over de twee soorten mooi-ding-pff....slechte zinsconstructie. Mijn excuses, mevrouw de journalist. Maar ik ga er mijn slaap niet voor laten *stoere blik*

Hoe dan ook. Taal is een merde. Enorm! Zeker voor piekeraars. Het is zo moeilijk om bepaalde gedachtengangen of gevoelens om te zetten in woorden. Uiteindelijk na lang zwoegen en worstelen met een bot gereedschap...taal...komt ge wel tot een soort beeld dat ge schets van de werkelijke gevoelens dat eigenlijk maar een...gedrocht is.

Uiteindelijk na gedichten en poezie sinds het vierde middelbaar leert ge wel ongeveer om uw gereedschap in zekere te "scherpen" en lukt het om een iets meer acurater beeld te houwen dat meer weg heeft van wat ge zelf eigenlijk WILT maken.

Ik zie het meer als schilderen met woorden. Vraag mij ook nooit om iets kort en bondig te vertellen, want ik slaag daar totaal NIET in.

taal is een gevangenis, en hoe harder ge uw best doet om de muren te verkennen, hoe meer ge ze naar achtere kunt duwen en uw cel groter maken. Hetgeen een illusie van vrijheid geeft...maar uiteindelijk zult ge nog wel dikwijls met uw kop head-on tegen zo'n muur knotsen...

ik ben mijn BLOG-inspiratie hier los aan het verkwisten aan uwe comment! godverdekke...fuck it, hier schrijf ik nog over inmijne eigen blog! NAH!

groentjes
Dimitri